Bie: |
Goed, we hebben nog een paar minuten, dus
graag even in het kort, waar komt uw
beweging "Goeie Peer" in het kort op neer? |
Koot: |
Ja, in het kort, een paar minuten, dat was niet de
afaspraak. Ik zou Goeie Peer uiteen mogen zetten... |
Bie: |
Ja, maar we hebben nu nog maar een paar minuten... |
Koot: |
...en dat is nog wel meer dan een paar minuten, maar... |
Bie: |
U kunt toch wel een samenvatten wat Goeie Peer beoogt? |
Koot: |
Nou ook... goed... |
Bie: |
Ja. |
Koot: |
Goeie Peer wil de Nederlanders bewuster maken naar hun fruit toe
en in het verlengde daarvan, ons hele omgaan met aardappels en groente. |
Bie: |
Fijn, dank u wel. |
Koot: |
Dat wil Goeie Peer. |
Bie: |
U bedoelt, eh, Goeie Peer is een vegetarische beweging. |
Koot: |
Nee, Goeie Peer wil veel meer nog. Eeh, vegetarie... D'r zitten
veel vegetariërs binnen Goeie Peer... |
Bie: |
Mm mm. |
Koot: |
Ik zelf eet sowieso nooit vlees of vis, ik eet geen eieren, ik
eet geen melk. En als je daarin dan verdiept, zoals ik gedaan heb, dan
kom je op een heleboel vormen van leven meer, waarvan wij zeggen... |
Bie: |
En dus zodoende Goeie Peer. |
Koot: |
Daar moet Goeie Peer wat, eh, wat aan doen. |
Bie: |
Fijn, ja |
Koot: |
Daar staat Goeie Peer voor. En wij zij ook geen zwevers bij Goeie Peer. |
Bie: |
Nee, nee |
Koot: |
Laat ik dat misverstand in eerste plaats uit de weg, eh, mogen ruimen.
Wij zeggen niet over voedingsgewoonten van "al het fruit eruit". Dat is waanzin,
onbegonnen werk. Appels, peren, pruimen, prima. Die zijn ervoor, voor de mensen,
om te eten, maar dan wel, zegt Goeie Peer, de consument aantrainen, he... |
Bie: |
Ja ja |
Koot: |
...met voorlichtingsmateriaal, stencils, enzovoort. Scholen, spreekbeurten, dat
ze zich even in een aardbei leren verplaatsen vóór de tenslotte hapdaad.
Daar gaat het om. |
Bie: |
Voordat ie gegeten wordt. Juist |
Koot: |
Ik denk bijvoorbeeld ook aan het prakken van aardbeien, wat nog steeds op grote
schaal gebeurt. Zomerkoninkjes worden ze dan genoemd, maar los van die kroontjes hoe
die er dan afgerukt worden, maar hoe een aardbei dan ook nog geprakt wordt, moet u nagaan:
dus vier van die aardbeien op een boterham, weet u wel, een witte boterham, en dan die vork
zo hard mogelijk, zodat het een soort, soort moes, een, een pap wordt. En dat zijn zaken waar we niet bij st... |
Bie: |
Ja... ja... |
Koot: |
Nee, nee, ja, nee, dat zijn nou zaken waar we niet bij stil staan. Maar dat is, eh, dat is leed
wat vermeden kan worden, dat is te vermijden leed. Het afritsen van aalbessen. |
Bie: |
Met met met met... |
Koot: |
Je neemt zo'n takje aalbessen... |
Bie: |
...een vork... |
Koot: |
Ja, met zo'n vork, dat dan tussen twee van die tanden zo "vroet", dat die bessen dan zo in één klap eh... |
Bie: |
Ja... |
Koot: |
Dat, dat kan ook anders... |
Bie: |
Dus u, u, u, u pleit eigenlijk voor een humanere manier van omgaan... |
Koot: |
Ja |
Bie: |
...met fruit. |
Koot: |
Het is een levend gegeven, fruit, hè, het is er, voor mijn plezier ben ik daarmee bezig, om
dat te consumeren, als consument. Nou, die bewustkweking, hopen wij dan bij te brengen, binnenkort,
hoop ik, en, en als het kan, nog eerder. |
Bie: |
Ja, maar u gaat er nu vanuit dat fruit gevoel kent, maar dat is wetenschappelijk toch helemaal
niet bewezen? |
Koot: |
Nee, maar dat is juist het gekke. We zijn er allemaal over eens dat dieren gevoel kennen, he, wat
er gebeurt in de bio-industrie is natuurlijk fantastisch, mensen die daartegen ageren. We, we zijn het
erover eens dat bomen en planten gevoel hebben, eh, maar fruit, heeft niemand ooit bij nagedacht, en dat
terwijl fruit nog het dichtste bij de mens staat, eigenlijk, van alle gewassen. En daarom zijn wij ook
actief, in de eerste plaats, met eerstelijnszorg in het vruchtveld, omdat fruit tot de verbeelding van de
mens spreekt. Dus een humaner relatieconcept tot al het fruit... |
Bie: |
Maar u wilt toch niet beweren dat fruit pijn kent? |
Koot: |
Nou, fruit... |
Bie: |
Als een appel geschild wordt... |
Koot: |
...nou kijk, wij, even, even daarnaar terug graag... |
Bie: |
...voelt een appel het schillen? |
Koot: |
Ja, omdat fruit is intelligenter dan groente, dat ten eerste... |
Bie: |
Mm mm... |
Koot: |
...he, dus dus zijn metingen gedaan ook, in Florida vooral, en allerlei andere landen, eh, waarbij
ze zeggen dat een knol, bijvoorbeeld een rooie kool, eh neem nou maar een gewone rooie kool, he, heeft een
IQ van 0,18, nee, nu nu moet ik niet liegen, dat is 0,0018, maar 't heeft een IQ. Maar het intelligentiequotiënt
van een verse citroen, vandaar de uitdrukking "geen knollen voor citroenen" natuurlijk, een verse citroen is
ruim 4,5. Het IQ van een verse citroen! |
Bie: |
Dat is bewezen? |
Koot: |
Ook een grote, niet zo'n kleintje. |
Bie: |
Dat is wetenschappelijk bewezen? |
Koot: |
Ja! |
Bie: |
Ja, ja... |
Koot: |
Maar dan wat ze met citroenen doen, die schijfjes, bij de vis bijvoorbeeld en dan zo'n kapje uitknijpen.
Maar dat is dus bewezen, dus fruit heeft een IQ, fruit kent angst, fruit kent pijn, fruit heeft gewoon gevoel.
En wel praten tegen die begonia, in het raam, weetjewel, en wel, eh, tegen die geranium "dag knul, hoe gaat het
ermee", he, dat ze reageren op die vibraties, maar bij fruit gewoon huppakee jongens, eh, he... |
Bie: |
Maar als je nu nu een appeltje schilt? |
Koot: |
...en daar zijn wij mordic... Ja, he nou daar heb je 't nou! Daar noemt u dat punt,
daar zijn wij dus mordicus op tegen, op het hele schillen überhaupt. |
Bie: |
Mm mm... |
Koot: |
Als je dan per se een appel wil, doe het dan eerlijk, weetjewel, met eerlijk happen, gewoon
met je blote handen, klaar, die appel, he. Die appel is lekker, tuurlijk, even opwrijven, hap hap
hap, weg. Maar niet gaan schillen, en ook niet gaan sollen, dus zo lang mogelijk zo'n, zo'n schil
proberen te maken... |
Bie: |
Ja, maar dat is toch leuk? |
Koot: |
"Kijk eens jongens, ik heb een schil een van..." |
Bie: |
Dat is toch een leuke gewoonte? |
Koot: |
Ja, dat is wel leuk voor de, voor de, ja, ok, voor de appeleter is dat wel leuk... |
Bie: |
Zo lang mogelijk, in één schil die appel ontdoen van z'n velletje? |
Koot: |
Ja, maar je rekt het lijdensproces van de appel! |
Bie: |
Ja, goed... |
Koot: |
En die attitudeverschuiving.... |
Bie: |
...dit was... |
Koot: |
...daar gaat het nou om. Wij waren ook eerst van plan om ons, om ons... |
Bie: |
...de groep Goeie Peer... |
Koot: |
Wij waren ook eerst van plan om ons Goede Peder te noemen.
Gewoon, Goede Peder. |
Bie: |
Goede Peder...? |
Koot: |
Ja, Goede Peder, om dat respect voor de peer, voor het
vruchtgebruik in het algemeen een beetje op te vijzelen. |
Bie: |
Maar hoe komt u bij Goede Peder? |
Koot: |
Omdat peer was oorspronkelijk peder. Tegen een peer zei je peder. |
Bie: |
Zoals weer weder was? |
Koot: |
Ha, lekker pedertje. Dat zei je vroeger. |
Bie: |
Het weer weder... |
Koot: |
Weer was weder, precies. |
Bie:
| Ja, ja... |
Koot: |
Heer was tot diep in de zestiende eeuw nog heder. Dus dan kwam je
iemand tegen op straat met een peer, met een peder, een heder met
een peder, dan zei je: goedemorgen mijnheder, het is mij een grote
eder, en smaakt de peder? |
Bie: |
Ja ja... |
Koot: |
Dat is allemaal weggezakt. |
Bie: |
Daarover dan graag een volgende...eeeh...keder... |
Koot: |
Nou, maar daarom nog even zeggen dat keder op keder zie je
dus gebeuren dat mensen bepaalde afweder hebben van een halfzachte
sfeder. Waarin men te zeder probedert om bepaalde door de
economische atmosfeder gecreëderde drijfvederen te trotsederen.
Daar gaat het mij om, zonder meder. Kijk, wanneder er niet langer zou
worden getolerederd dat wij niet in het geweder willen komen
tegen het door grootschutters gemaskederde, en vaak met
smedergeld gedestillederde hoor, en florederende gewoontes af te
lederen, dan houdt alles op. |
Bie: |
Nou, ik dank u... zeder... |