Na het laatste, suksesvolle seizoen Hadimassa gingen Frenkel Frank en Van Kooten en De Bie uiteen. Zich intussen beradend op nieuwe televisiemogelijkheden en -vormen voor hun duo, schreven Kees en Wim een twintigdelige Teleac-cursus Esperanto, waarin zij zelf, aangespoeld op het eiland Mop, als de schipbreukelingen Kornelio en Vilhelmo de wereldtaal Esperanto ontwikkelden.
Inmiddels waren zij betrokken bij de voorbereidende besprekingen voor 'Het Gat van Nederland' - het gedenkwaardige VPRO-magazine waarin zij, na oorspronkelijk in de televisiestudio opgenomen 'scènes' te hebben bijgedragen, steeds meer gefilmde semi-documentaires begonnen te maken. Met filmer Paul van den Bos en geluidsman Roel Bazen maakten zij in twee seizoenen Gat van Nederland een dertigtal filmpjes. De gezamenlijke nederlandse Televisiekritiek verleende hen in 1974, onder andere voor de 'televisie-columns' die Kees en Wim aan Het Gat van Nederland bijdroegen, de zo felbegeerde Nipkow-schijf. Enkele teksten uit de Gat-periode zijn hier vermeld, alsmede het juryrapport, omdat hierin de carrière van beide heren nog eens in perspectief wordt doorgenomen. Dat er uit de Gat-tijd niet meer Scripts en Scènes resten zit hem in de stijl van filmen en werken die Van Kooten en De Bie tesamen met Paul van den Bos ontwikkelden: teksten werden ter plekke geïmproviseerd wanneer rol, subject en situatie van de scène vooraf duidelijk waren doorgesproken.
|