Het is vreemd gesteld. Een van de beste Nederlandse columnisten schrijft niet voor een Nederlands orgaan. Kees van Kooten schrijft voor het Vlaamse televisie- en opinieweekblad Humo. Alleen voor hem zo'n Humo aanschaffen gaat ver. Je kunt ook wachten op de bundeling, en daar worden die stukjes niet slechter van.   Van Kooten schrijft ruwweg twee soorten columns: satirische en persoonlijke. De persoonlijke konden voorheen nogal eens koket uitpakken. De hoofdpersoon was dan lieve, leuke, verlegen, bezorgde, onhandige Kees, de ideale zoon, echtgenoot en vader. Die Kees vind je niet meer terug in de nieuwe bundeling. Nu is het vooral de auteur die leuk is. De hoofdpersoon is dat ook wel, maar niet meer zo opzichtig.   De auteur Van Kooten is erg grappig, maar hij kan nu ook serieus zijn en tamelijk hard. In Tegen uitvaren vertelt hij dat hij steeds minder vaak naar uitvaarten gaat, hoewel het aantal uitnodigingen daarvoor toeneemt. Omdat die 'goede vrienden' helemaal niet zulke goede vrienden zijn. Deze passage: 'Dat komt doordat wij vals zijn. Vals vriendelijk, vals bekommerd, vals attent. Beleefd, zou je het welwillend kunnen noemen. Nee: bang.' Vroeger had Van Kooten meer geduld met de mensheid en haar gedoe.   Satire is er ook. Het stukje over de dvd-hype eindigt zo: 'En nog veel indrukwekkender dan het splijten van de Rode Zee in de bioscoopversie uit 1956 is op deze dvd de blooper waarin de watermassa zich te vroeg weer sluit, waardoor Cecil B. DeMille per ongeluk honderden figuranten de verdrinkingsdood injaagt. Kostelijk. En 's nachts kijk ik natuurlijk porno-dvd's, samen met de poes.'   Een van zijn stellingen is: 'Het grootste probleem is een meerderheidsbelang in jezelf te bewaren.' Dat belang heeft Van Kooten.

 

Terug naar Bibliografie