| Klop, klop, klop. |
| De Chef Amusement van de VPRO-Televisie: | Ja binnen. |
| Van Kooten en De Bie: | Goedemorgen, chef. |
| De Chef: | Heren, gaat u zitten. |
| Van Kooten: | Dank u. Ach, zou ik mijn pet hier even op uw bureau mogen leggen? Fijn, dank u wel. |
| De Bie: | O pardon, ik was bij binnenkomst vergeten de mijne af te zetten. |
| De Chef: | Heren, ik heb u hier laten komen, omdat ik bij het bekijken van het grote Planbord hier achter mij, tot mijn schrik heb gezien, dat jullie uitzending van twee februari met rasse schreden nadert en bij mijn weten heb ik nog niets vernomen van jullie plannen. |
| Van Kooten: | O, is dat een planbord! Ik dacht dat het een schilderij van Barnett Newman was. Jee, wat ziet dat er ingewikkeld uit. U heeft wel veel aan uw hoofd. |
| De Bie: | Je wordt er duizelig van als je er lang naar kijkt. Welke kleur hebben wij, als ik vragen mag? |
| De Chef: | Die groene strepen, dat zijn jullie, de twee gestippelde lijnen horen bij Kamagurka en Herr Seele en de rode blokjes vormen het uitzendschema van The Young Ones. Ja en dat is alleen nog maar het amusement van de VPRO-TV. De kijkers habben er geen weet van hoeveel werk er in zo'n programmering zit. |
| Van Kooten: | Wisten ze het maar. Misschien dat er dan wat meer mensen wat vaker naar de VPRO keken. |
| De Bie: | Ahum. Een pijnlijke opmerking, Van Kooten. Des te schrijnender nu je hem maakt naar onze chef toe. Aan hem zal het niet liggen. Kijk maar naar zijn planbord. |
| Van Kooten: | Ik zei het helemaal niet naar de chef toe. Ik zei het naar ons toe. Naar ons zoals we hier allemaal zitten toe. Ik bedoelde gewoon, dat de kijkcijfers van de VPRO over het algemeen kloten van de bok zijn. |
| De Bie: | O, o, o! Nu maakt hij het nog erger. Van schaamte verberg ik mijn gezicht maar even in mijn pet. |
| De Chef: | Heren, heren, stilte alstublieft! Als u mijn aanwijsstok op het Planbord wilt volgen, dan zien we dat de groene lijnen van Van Kooten en De Bie op vijftien januari ineens ophouden. Die stoppen ermee. Pats! Weg lijnen. Heeft een van jullie enig idee wat dat zou kunnen betekenen? |
| Van Kooten: | De groene viltstift was leeg? |
| De Bie: | Of zijn Van Kooten en De Bie... nee, dat kan niet, anders zouden we nu niet hier zitten. We geven het op, chef. |
| De Chef: | Dat betekent, dat er vijftien januari een compleet uitgewerkt draaiboek van julie komende uitzending voor mijn neus had moeten liggen. En wat ligt er hier voor mijn neus? |
| Van Kooten: | Mijn pet. |
| De Chef: | Niets! Er ligt niets voor mijn neus. Mijn bureau is helemaal leeg. |
| Van Kooten: | Dat is niet waar, chef. U kunt toch moeilijk mijn pet over het hoofd zien. |
| De Chef: | Van Kooten, spaar me je brutale praatjes, ja? Het is nu vijfentwintig januari en ik weet nog niet wat jullie twee februari gaan doen. Niets. Helemaal niets weet ik. |
| De Bie: | De chef heeft wel gelijk, Van Kooten. Jij maakt er een lolletje van en amusement is een serieuze zaak. Kijk, het zit zo. We zijn te aardig geweest. We zijn op alle uitnodigingen voor nieuwjaarsrecepties en party's ingegaan en al dat gefuif doet ons nu een beetje de das om. Laten we het maar eerlijk toegeven: het draaiboek is nog niet af. |
| De Chef: | Allemachtig! Maar dan hadden jullie toch het scenario in plaats van het draaiboek kunnen sturen? Dat was tenminste iets geweest. Nu tast ik al twee weken volledig in het duister. |
| Van Kooten: | Hee, hebt u het scenario niet gezien? De Bie, ik dacht toch zeker dat we... |
| De Bie: | Nee, Van Kooten, laten we er niet omheen fietsen. Ook het scenario is nog niet af, chef. |
| De Chef: | Wel alle duivels! Moet jullie chef nu twee februari op het scherm verschijnen met de mededeling: ja, sorry dames en heren, maar Van Kooten en De Bie hebben de beest uitgehangen en aan een programma zijn ze niet toegekomen? |
| Van Kooten: | Als u het een beetje rekt, lijkt me dat wel een leuk programma. Een uur televisie is ongeveer veertig getikte A4-velletjes. |
| De Chef: | En een synopsis? Zijn jullie ook te bedonderd geweest voor een synopsis? Om van een memo maar te zwijgen? |
| Van Kooten: | Een synopsis, wat was dat ook al weer... |
| De Bie: | We zijn op alle fronten in gebreke gebleven. Ik heb een voorstel. Want we moeten op korte termijn uit de problemen komen. Als we nu eens gewoon vertelden, hier en nu, als volwassenen onder elkaar, wat wij twee februari van plan zijn te gaan doen? Kunt u daar dan wat mee, chef? |
| De Chef: | Mmmm. Het is tegen de regels, maar ik moet wel. Ik sta met mijn rug tegen de muur. Nou? Nou? Nou? |
| Van Kooten: | Rustig, chef, rustig. Wij wilden twee februari aandacht besteden aan... het Moderne Leven! |
| De Bie: | Ja. Allerlei facetten van het leven anno nu wilden wij de revue laten passeren. |
| Van Kooten: | En van kanttekeningen voorzien. Dat ook. |
| De Bie: | Kritisch. Als we dingen tegenkomen waarvan we zeggen: nou, nou, poe, poe, dan zullen we zeker niet aarzelen. |
| Van Kooten: | En alles gelardeerd met veel spitse humor. |
| De Bie: | Nou, dat was het wel zo'n beetje. Dit moet natuurlijk nog verder uitgewerkt, dat begrijpt u wel. |
| De Chef: | Aaaauuugghh! Het moderne leven...! Kritisch en met humor...! Gottegottegot, wat heb ik toch een vreselijk vak. Waarom doe ik dit allemaal? Is dit jullie plan? |
| Van Kooten: | Nee, een plan kun je het niet noemen. Het is meer een basisgedachte. Waar we wat mee gaan doen. |
| De Bie: | Daar is een mooi woord voor. Eh... |
| Van Kooten: | Ik weet wat je bedoelt. Kom, het ligt voor op mijn tong. |
| De Bie: | Je hoort het heel vaak, de laatste tijd. Wat wij nu aan de chef hebben verteld, dat is een... |
| Van Kooten: | Een... |
