Het beroep van zijn vader - vertegenwoordiger bij de Haagse Kantoorartikelenfabriek en Groothandel Van Rijmenam (van de Rijam schoolagenda) - zorgde ervoor dat Kees van Kooten in een letterwereld opgroeide. De associaties die hij krijgt bij letters zijn bijna van nostalgie doortrokken. In Letterlust laat Kees van Kooten het alfabet van zijn jeugd herleven: reclameletters in de lucht, verstopte letters in 'goed gevallen elastiekjes', het ouderwoord 'piksullie', een verlanglijstje voor zijn zevende verjaardag, het meisjeshandschrift, het zwierschrift, het op straat gekalkte kutteken, het feestelijke van de eau in cadeau, de zwierige garnering van hoofdletters, de dubbelschrijvende kroontjespen en de ontroering die de merknamen van zijn moeders slaaptabletten nog steeds bij hem teweeg brengen: Soneryl, Mogadon en Dornomil.   De letterstukjes van Van Kooten kregen gezelschap van de grafische interpretaties van dezelfde letters, zoals grafisch ontwerper Ewald Spieker ze vormgaf tussen 1970 en 2003.   Het is een feestelijk, vrolijk ogend boek geworden met mooie observaties, zoals die over de fiets met het bordje met de letters SH: 'Al die SH-fietsen leken op elkaar. Vanzelfsprekend waren ze plechtig zwart, want SH zijn was geen pretje.'   En over de verrukkingen van het ondersteboven schrijven: 'En terwijl de regen tegen de ruiten van het klaslokaal striemde, stelden wij ons voor hoe Spaanse leeftijdgenoten op datzelfde moment heerlijk zaten te oefenen op het ondersteboven schrijven van vraagtekens, terwijl de ramen van hun lokaal wijdopen stonden en zij vanuit hun banken de sinaasappels zo van de bomen konden plukken.'   Ondertussen is Letterlust - de titel ontleende Van Kooten aan een gedicht van Joost van den Vondel - ook een pleidooi voor de geschreven brief, het opschrijfboekje en het gebruik van correctievloeistof: 'Toen ik mijn zinnetjes nog niet schermsgewijs opschreef maar direct op het papier tikte, moest ik na een correctie wachten tot de Tipp-Ex droog was. In die tien seconden kreeg ik vaak een gratis ideetje: de zegen van de tussentijd.'   De tekst voor dit hartverwarmende boek schreef Van Kooten niettemin op de laptop, verlangend 'naar een speciale alt-toets die met een tik alle o'tjes opvult.'

 

Terug naar Bibliografie