Koot en Bie, mogen wij uw eindoordeel over het op een haar na verscheiden jaar?   Koot: "Het gekste jaar sinds '66. Het jaar van de opengeklapte beerputten. We hebben nog precies één jaar om alles op een rijtje te zetten. En dan fris 1980 in."   Bie: "Een jaar dat stond als een huis, hè".   Koot: "Terwijl wij in onze onschuld een paar jaar geleden nog een liedje maakten over 1948, toen geluk nog heel gewoon zou zijn geweest. Hoe konden wij weten dat toen juist alles begonnen is. Jij toch ook niet?"   Bewakers   Koot en Bie, feestcommissarissen van het Bestaan, tegelijkertijd bewakers van de VPRO, zijn twee dagen voor hun grote oudejaarsavondshow nog druk bezig met de opnamen.   Over hun grauwe bewakersoverhemd dragen zij de hardroze terlenka-kostuums die ruim tien jaar geleden ook al dienst deden in het legendarische Hadimassa. De zwarte dienststropdas contrasteert fel met de showpakken.   Knipperende spotlights, aan en uit floepende decorpanelen, glimmend zilveren bouwstellages, angstaanjagend veel rook en prachtig uitgedoste jongens en meisjes die kronkelende bewegingen maken op de maat van de harde muziek. Kortom: Koot en Bie in de discotheek, anno heden.   Discotheek   Het hele studiocomplex van de NOS leek gisteren op een gigantische discotheek, want elders werd TopPop opgenomen, een studio verder het vrijwel gelijkluidende programma Rockplanet en weer een deurtje verder een special van de Rainbow Train.   "Daarom dus", zegt Bie als antwoord op de vraag waarom de bewakers in de discotheek terecht zijn gekomen. "We zien het langzamerhand als een hel".   Koot: "Je moet mee met de jeugd, hè. Oudejaarsavond is ten slotte een gezinsavond, nietwaar?"   Verrassing   Over de inhoud van hun show kan weinig worden gezegd. Ten eerste omdat de verrassende ontknoping van het bewakingsavontuur niet vrijgegeven kàn worden. (Hoe komen ze weer terug in de studio, nu mr. Onno van der Panne hun de toegang heeft ontzegd?) Ten tweede omdat ik het zelf ook niet weet.   Koot en Bie trekken een krampachtige grimas die op een geheimzinnige glimlach moet lijken. "Er lopen eigenlijk drie lijnen door het programma. De eerste is de afronding van de afgelopen periode. Die strip moet nu stoppen. Vijftien weken lang elke zondagavond op het scherm betekende zeven dagen per week hard werken. Fysiek zijn we op, maar daar klagen we niet over. We hebben het zelf gewild en het is ons zeer bevallen. Het directe werken, rechtstreeks in de uitzending is fantastisch. We konden ook op het laatste moment nog iets opnemen. De techniek is steeds makkelijker, sneller en lichter geworden en gaat de radio steeds meer benaderen."   "De tweede lijn die in de show zit zijn beelden die karakteristiek zijn voor het midden van de jaren '70".   KOOT: "Plus het daarmee samenhangende sociaal en mentaal wangedrag".   BIE: "De derde lijn bevat veel herhalingen. De hele klucht De Naaimachine uit onze vorige avondvullende show. Veel mensen keken toen naar Nederland-Schotland, het was vakantietijd. We geven de kijkers een nieuwe kans. En verder ziet men onze keus uit de korte filmpjes die we in onze bewakingstijd hebben gemaakt".   KOOT: "Als deze avond voorbij is hopen we dat de bewaking wordt overgenomen door de VPRO-leden, de nieuwe leden als dat kan, ja".   Spiegelen   De bewakingsdienst verdwijnt dus uiteindelijk, maar het Simplisties Verbond blijft bestaan. BIE: "Zolang wij nog mogelijkheden zien om de samenleving te spiegelen kan dat. Je ziet dat de lijn in de afgelopen jaren is veranderd. Van twee directeuren die met grote autoriteit de zaak leidden, kwamen we op een kaderorganisatie met baretten en vandaar naar de bewakingsdienst.   "En ook dat heeft al doende vorm gekregen. Van pure aankondigers gingen we daarin programmaatjes maken die soms een half uur duurden. We konden veel meer direct commentaar geven, vaak zonder grap. Maar die woede-uitbarstingen hebben geen enkel effect. Dat beogen we ook niet. Het is pure opluchting. Voor jezelf, en voor de mensen die het zien en er precies zo over denken. Die horen dan dat zij niet de enigen zijn die zich ergeren.   "Maar we weten dat we voor een klein publiek werken, hoor. Als de VPRO komt gaat bij honderdduizenden de knop om en als onze koppen dan op het scherm komen gaan er nog een paar honderdduizend weg. Ons bekendheid is maar betrekkelijk".   Toekomst   De toekomst: op 19 maart vertrekken Koot en Bie met het Nederlands Blazersensemble voor een toernee van drie weken door Amerika.   KOOT: "Eerst nog even Engels leren, dus Cursus Teleac".   BIE: "Hij speelt al aardig trombone. Ik moet nog een instrument uitzoeken".   Voor die tijd moet nog de vierde Simpelpee, een grammofoonplaat dus, uitkomen. En in mei of juni verschijnt het duo weer op televisie. Bie: "Want dat is de afronding. Dan is het pas af".   De opnamen gaan verder. Er is geen tijd meer voor een nieuwjaarswens. Maar die staat op hun bescheurkalender. 31 december: Wij wensen u heel veel de Uwen. En 1 januari meldt: Als het lukt zitten we goed.

 

Terug naar Bibliografie